|
"Perhaps all the dragons in our lives are princesses who are only waiting to see us act, just once, with beauty and courage.
Perhaps everything that frightens us is, in its deepest essence, something helpless that wants our love." Rainer Maria Rilke, Letters to a young poet. |
Hans Willems on the work of Isabelle Callebaut
In the work of artist Isabelle Callebaut lays a certain threat: sometimes restrained, sometimes ferocious or raw but almost always wry. These are creations that fascinate and move. Callebaut expresses a damaged humanity. Behind the surface of appearances and externals, unpronounced fears and desires rage.
The work expresses a lot of tension and the spectator has to feel the images, not just look at them. The artist represents the smothering of things and each other and how this silence has become a cultural inheritance. And how underneath our humanity is subject to loneliness in dismay, doubt and fear. The inability to truly communicate.
How self-deceit and general indifference imprisons everyone in their own tragedy and history. A framework in which manipulations, power, submissiveness and impotence flourish. It’s an indictment against reality in which man feels himself a will-less cog in a system that smothers authentic experiences.
The artist wants you to feel uneasy. Perhaps you’ll experience – if you allow yourself to – dismay or upheaval. It conveys a sense of resistance against a dehumanized and soulless humanity. The themes rise above the anecdotal and express universal feelings.
The images are often self-reflections: elements from the artist's personal life are the starting point, and are connected to social and historical themes which acquire a universal character. A multitude of visual sources from art history form the inspiration of the creative process.
The interest in abstraction and conceptualization in earlier work falls into the background, and the fascination to reach the spectator through recognizable imagery language becomes prominent.
Callebaut developed a great admiration for painters like the Italian renaissance artists and Flemish primitives. The Uffizi di Firenze, the Prado Museum and the Thyssen-Bornemisza Collection in Madrid are favourite destinations.
The work of Isabelle Callebaut images existential malaise and thus allows the subjective world to become reality. Its absolute subjectivity evokes dismay and repulsion in the viewer. The images transcend the illustrative content and reach the most instinctive layers of our mind.
Hans Willems
Hans Willems over het werk van Isabelle Callebaut
In het werk van beeldend kunstenaar Isabelle Callebaut zit een zekere dreiging: soms ingehouden, soms woest of rauw, bijna altijd wrang. Het zijn creaties die je meesleuren en ontroeren. Callebaut geeft uitdrukking aan een beschadigd mensbeeld. Achter de façade van schijn en uiterlijkheden woeden onuitgesproken angsten en verlangens die iedereen verborgen houdt.
Er spreekt een grote geladenheid uit het werk en je hoort de beelden niet enkel te bekijken, maar ook te voelen. De kunstenaar verbeeldt het doodzwijgen van dingen en van elkaar en hoe dit zwijgen tot culturele traditie is verworden. En hoe daaronder de mens in zijn mens-zijn en dus in al zijn verslagenheid, vertwijfeling en angst eenzaam achterblijft. Het onvermogen om (oprecht) te communiceren.
Hoe zelfbedrog en een algemene onverschilligheid iedereen gevangen zet in zijn eigen tragedie en geschiedenis. Een kader waarbinnen manipulaties, macht, onderworpenheid en onmacht zegevieren.
Het is een aanklacht en verzet tegen de realiteit waarin de mens zich een willoos radertje voelt in een systeem. Een werkelijkheid zonder authentieke ervaringen.
Als kijker voel je je ongemakkelijk. Misschien ervaar je wel, als je dat wil tenminste, een zekere verslagenheid of ontreddering. Er spreekt een verzet tegen een ontmenselijkt en ontzield mensbeeld. De thematiek overstijgt het anekdotische en drukt universele gevoelens uit.
De werken zijn vaak zelfbeschouwingen: elementen uit het persoonlijke leven van de kunstenaar vormen het uitgangspunt, worden gelinkt aan maatschappelijke en historische thema's en krijgen een universeel karakter. Een veelheid aan beeldbronnen uit de kunstgeschiedenis inspireren het creatieve proces.
De belangstelling voor abstractie en conceptualiseren in vroeger werk raakt op de achtergrond, en de fascinatie om via een herkenbare beeldtaal de toeschouwer te bereiken, wordt prominent.
Callebaut ontwikkelt een grote bewondering voor de Italiaanse renaissancekunstenaars en de Vlaamse primitieven. Het Uffizi in Firenze, het Prado en de museumcollectie Thyssen-Bornemisza in Madrid zijn favoriete bestemmingen.
Het werk van Isabelle Callebaut brengt het existentiële onbehagen in beeld en stelt aldus de subjectieve wereld in staat werkelijkheid te worden. De absolute subjectiviteit ervan brengt soms ontzetting en weerzin teweeg bij de toeschouwer. De beelden overstijgen de illustratieve inhoud en bereiken de meest instinctieve lagen in onze geest.
Hans Willems
In the work of artist Isabelle Callebaut lays a certain threat: sometimes restrained, sometimes ferocious or raw but almost always wry. These are creations that fascinate and move. Callebaut expresses a damaged humanity. Behind the surface of appearances and externals, unpronounced fears and desires rage.
The work expresses a lot of tension and the spectator has to feel the images, not just look at them. The artist represents the smothering of things and each other and how this silence has become a cultural inheritance. And how underneath our humanity is subject to loneliness in dismay, doubt and fear. The inability to truly communicate.
How self-deceit and general indifference imprisons everyone in their own tragedy and history. A framework in which manipulations, power, submissiveness and impotence flourish. It’s an indictment against reality in which man feels himself a will-less cog in a system that smothers authentic experiences.
The artist wants you to feel uneasy. Perhaps you’ll experience – if you allow yourself to – dismay or upheaval. It conveys a sense of resistance against a dehumanized and soulless humanity. The themes rise above the anecdotal and express universal feelings.
The images are often self-reflections: elements from the artist's personal life are the starting point, and are connected to social and historical themes which acquire a universal character. A multitude of visual sources from art history form the inspiration of the creative process.
The interest in abstraction and conceptualization in earlier work falls into the background, and the fascination to reach the spectator through recognizable imagery language becomes prominent.
Callebaut developed a great admiration for painters like the Italian renaissance artists and Flemish primitives. The Uffizi di Firenze, the Prado Museum and the Thyssen-Bornemisza Collection in Madrid are favourite destinations.
The work of Isabelle Callebaut images existential malaise and thus allows the subjective world to become reality. Its absolute subjectivity evokes dismay and repulsion in the viewer. The images transcend the illustrative content and reach the most instinctive layers of our mind.
Hans Willems
Hans Willems over het werk van Isabelle Callebaut
In het werk van beeldend kunstenaar Isabelle Callebaut zit een zekere dreiging: soms ingehouden, soms woest of rauw, bijna altijd wrang. Het zijn creaties die je meesleuren en ontroeren. Callebaut geeft uitdrukking aan een beschadigd mensbeeld. Achter de façade van schijn en uiterlijkheden woeden onuitgesproken angsten en verlangens die iedereen verborgen houdt.
Er spreekt een grote geladenheid uit het werk en je hoort de beelden niet enkel te bekijken, maar ook te voelen. De kunstenaar verbeeldt het doodzwijgen van dingen en van elkaar en hoe dit zwijgen tot culturele traditie is verworden. En hoe daaronder de mens in zijn mens-zijn en dus in al zijn verslagenheid, vertwijfeling en angst eenzaam achterblijft. Het onvermogen om (oprecht) te communiceren.
Hoe zelfbedrog en een algemene onverschilligheid iedereen gevangen zet in zijn eigen tragedie en geschiedenis. Een kader waarbinnen manipulaties, macht, onderworpenheid en onmacht zegevieren.
Het is een aanklacht en verzet tegen de realiteit waarin de mens zich een willoos radertje voelt in een systeem. Een werkelijkheid zonder authentieke ervaringen.
Als kijker voel je je ongemakkelijk. Misschien ervaar je wel, als je dat wil tenminste, een zekere verslagenheid of ontreddering. Er spreekt een verzet tegen een ontmenselijkt en ontzield mensbeeld. De thematiek overstijgt het anekdotische en drukt universele gevoelens uit.
De werken zijn vaak zelfbeschouwingen: elementen uit het persoonlijke leven van de kunstenaar vormen het uitgangspunt, worden gelinkt aan maatschappelijke en historische thema's en krijgen een universeel karakter. Een veelheid aan beeldbronnen uit de kunstgeschiedenis inspireren het creatieve proces.
De belangstelling voor abstractie en conceptualiseren in vroeger werk raakt op de achtergrond, en de fascinatie om via een herkenbare beeldtaal de toeschouwer te bereiken, wordt prominent.
Callebaut ontwikkelt een grote bewondering voor de Italiaanse renaissancekunstenaars en de Vlaamse primitieven. Het Uffizi in Firenze, het Prado en de museumcollectie Thyssen-Bornemisza in Madrid zijn favoriete bestemmingen.
Het werk van Isabelle Callebaut brengt het existentiële onbehagen in beeld en stelt aldus de subjectieve wereld in staat werkelijkheid te worden. De absolute subjectiviteit ervan brengt soms ontzetting en weerzin teweeg bij de toeschouwer. De beelden overstijgen de illustratieve inhoud en bereiken de meest instinctieve lagen in onze geest.
Hans Willems
